Επιδιώκουμε να εμφυτεύσουμε στα παιδιά την ευαισθησία για ό,τι γίνεται γύρω τους, δίνοντας έμφαση όχι μόνο στο τι γνωρίζει το καθένα, αλλά κυρίως στο πώς νοιώθει για αυτά που γνωρίζει (συναισθηματική-κοινωνική πλευρά).

Δίνουμε μεγαλύτερη σημασία στις διαδικασίες, τις οποίες επινοεί για να πετύχει έναν μαθησιακό στόχο, και λιγότερο στο «προϊόν» αυτό καθ’ αυτό.

Αποφεύγουμε τις ρουτίνες και τα στερεότυπα, στα οποία θα έπρεπε να «υποταχθούν» τα παιδιά, δηλ.την τυποποίηση και σχηματοποίηση της εργασίας.

Προωθείται η ατομική πρωτοβουλία, η προσωπική έκφραση, η ευρηματικότητα, η επινοητικότητα. Ακόμη και για τα πιο κοινά θέματα, επιζητείται η παραγωγή νέων ιδεών και λύσεων.

Όλα αυτά μέσα σε ένα πλαίσιο συμπεριφορών, που τα κάνει να νοιώθουν ότι τα αγαπούν και τα αποδέχονται, τα κοινωνικοποιεί, τα ψυχαγωγεί και τα κάνει να βιώνουν καθημερινή ασφάλεια, χαρά και εμπιστοσύνη.